Gijs van Lith Nederlands, 1984

Kleur, vorm, lijn, gebaar, compositie en textuur staan ​​centraal in het jonge oeuvre van Gijs van Lith. Kleuren zijn dynamieten die zachtjes exploderen. Herinneringen en vormen komen door en door materiaal naar boven. In zijn werk vind je subtiele visuele hints die lijken op een voet, vinger, lichaam of een landschap. Dit komt terug in een krachtig proces van schilderen en opnieuw schilderen, waarbij ruwe en zorgvuldige afwegingen samenkomen.

“Intuïtie en humeur zijn mijn penselen en dat is wat mij draaiende houdt. Ik laat de voortgang en mijn hand me meenemen en een paar maanden later zie ik wel waar ik terecht ben gekomen.”
Het proces vertraagt ​​niet alleen omdat de dikke olieverf tijd nodig heeft om te drogen. Het stelt Van Lith ook in staat het schilderij beter te ontwikkelen, “het creëert een soort afstand die mij duidelijkheid en de vrijheid geeft om te zien wat ik verder moet doen of wanneer het klaar is. “

Het werk van Van Lith kent sterk met elkaar verbonden elementen die betrekking hebben op impressie, tachisme en expressionisme. Zijn kleurenspel doet ons denken aan colorfield-schilderkunst en zijn tekens zijn sterk, rauw en direct en verwijzen naar de Duitse kunststroming Neue Wilde. Titels zijn vaak subtiele verwijzingen naar het dagelijks leven of verwijzingen naar popcultuur en films.