Frans Franciscus

Als een koortdanser balanceert Franciscus tussen verschillende tijdperken en
culturele archetypen. Hij is een dompteur die kunstgeschiedenis en verleden
weet te temmen en er een uiterst eigenzinnige universele beeldtaal van maakt.
Zijn veelvuldig reizende kunstwerken fungeren als verhalen waarin de
protagonisten in de traditie van weleer zijn gesitueerd of juist het verleden van
eigentijdse kaders voorzien. Frans Franciscus jongleert met sprookjes en
Bijbelse en mythologische verhalen en transformeert ze tot anachronistische
scènes met een dromerig karakter, waarin de grenzen tussen realiteit en
fantasie vervagen. Maar te midden van deze betoverende wereld voegt hij
grimmigere elementen toe. Hij toont ook de verborgen tragiek die zich buiten
de vrolijk verlichte arena afspeelt. De toeschouwer wordt aanvankelijk omarmt
met lieflijkheid maar naarmate men zich grondiger in zijn schilderijen en
keramische beelden verdiept wordt men geconfronteerd met kunstwerken die
tevens dystopische trekken kunnen vertonen.