Gonul Albayrak

Het thema van mijn werk is: ‘vrouw en emotie’ Ik ben dat onderwerp gaan onderzoeken omdat ik door het dragen van mijn hoofddoek met grote regelmaat te horen krijg dat een hoofddoek geassocieerd wordt met onderdrukking. Ik vroeg me af: wat is onderdrukking? Welke vrouwen ondergaan het en waardoor ontstaat onderdrukking? En waarom wordt een vrouw met een hoofddoek meer als onderdrukte vrouw gezien dan zonder hoofddoek? Misschien worden vrouwen overal en altijd in minder of meerdere mate overheerst? Het maakt niet uit of je rijk bent of arm, hooggeleerd of ongeschoold, beroemd of onbekend. In mijn werken laat ik vrouwen in verschillende situaties, in verschillende houdingen en soms met verschillende bezigheden zien. Hun emoties zijn negatief. Ze zijn bang, afwachtend, verbaasd, eenzaam, bedrogen of triest. De vrouwen in mijn schilderijen bevinden zich in moeilijke situaties. Misschien is er sprake van onderdrukking en manipulatie? Met mooie oosterse patronen en dessins laat ik de vrouwen echter stralen. Ik houd de eer van de vrouw zo hoog mogelijk.

Het gebruik van dessins, decoratie en decoratieve elementen is voor mij een onmisbaar aspect van mijn werk. Dit hoort bij mijn oosterse achtergrond, met de (islamitische) patronen laat ik iets van mijzelf in mijn werken zien. De patronen die ik gebruik keren op verschillende manieren terug in de modellen en het decor waarin ze figureren. Hoewel ik gebruik maak van filmstills als basis van mijn schilderijen, neem ik deze niet letterlijk over. Het gaat juist om een vertaling die via mijn ogen, hersenen en handen plaats moet vinden. Ik neem de filmstills in grote lijnen over. Ik neem de vrijheid om veel van de expressieve details (de ogen etc) groter of anders ‘niet kloppend’ in beeld te brengen, volgens mijn eigen normen van wat ikzelf interessant vind. Hetzelfde geldt voor het perspectief en andere compositorische factoren. De kleuren zijn natuurlijk door mijzelf bedacht en de decoratieve elementen maken van het schilderij één geheel.