Cas van Deurssen

De manier waarop we dagelijks dezelfde routines volgen, waarin we keer op keer een vergelijkbare ervaring anders beleven, fascineert me. Hoe we op een vertrouwde route naar het werk steeds weer tot nieuwe ontdekkingen kunnen komen, zoals een opvallend blauw gekleurde gevel met bloempatronen die we hoogstwaarschijnlijk al talloze keren hebben gezien maar nooit hebben opgemerkt.  De manier waarop dagelijkse handelingen gewoontes worden en hun eigen betekenis verwerven in mijn beeldtaal.

Regelmatig ervaar ik dat mijn werkproces zich van achterstevoren naar binnenstebuiten beweegt. Hier wordt werk vanuit persoonlijke ervaringen en loshangende ideeën in fragmenten bij elkaar geplukt. Zo ontwikkelt er zich een dialoog waarin bijvoorbeeld invloeden uit de architectuur, een wandeling in de bouwmarkt, PVC buizen en gevonden sekspop-ansichtkaarten uit hun oorspronkelijke context worden getrokken en in lijn met elkaar een nieuwe non-lineaire verhaallijn vormen. Vaak vind ik de elementen uit mijn werk weer terug in mijn omgeving. Dit leidt tot een wisselwerking waarin ik deze elementen buiten de context van mijn werk kan observeren. Dit beïnvloedt de verdere ontwikkeling van mijn werk en opent de deur naar nieuwe ingevingen.

Soms vraag ik mijzelf halverwege een proces af hoe mijn voorgaande werken tot stand zijn gekomen en wat hun karakter bepaalt. De context en vormgeving van een werk is nooit van tevoren vastgesteld, hierin omarm ik het onwetende. Het is de voortdurende zoektocht naar onbekend terrein die mij bezighoudt.

Ik raak geïntegreerd wanneer een werk een functioneel-ogende eigenschap heeft. De associatie dat er een mechanisme achter het werk schuil gaat geeft mij de vrijheid het werk vanuit een installatietechnische of sculpturale invalshoek te benaderen. Hier doen invloeden vanuit mijn achtergrond als lasser/bouwvakker vaak hun intrede. In deze sectoren draait alles om precisie, perfecte uitlijningen en naadloze verbindingen. Deze kenmerken zijn zichtbaar in de manier waarop mijn werken tot stand komen. Echter voel ik regelmatig de drang tegen deze conventies te gaan. Het is bevrijdend te creëren zonder de noodzaak aan regels of functie.